Projekt „Pińska ulica dla pieszych”

Jak zmieniała się ulica?

Jeszcze w 2018 roku odbyła się publiczna dyskusja na temat przyszłości pińskiej ulicy Lenina dla pieszych. O problemie dyskutowali nie tylko zainteresowani obywatele, ale także przedstawiciele komitetu miejskiego.

Ulica miała już wtedy bogatą historię: przez 600 lat niejednokrotnie była przebudowywana, przemianowywana, sadzono i wycinano drzewa. Przebiega przez centrum miasta i ma około 800 metrów długości. Początkowo była otwarta dla transportu, ale do 2014 roku ulica stała się całkowicie zamknięta dla ruchu kołowego.

Wyniki dyskusji

Podczas rozmowy poruszano różne kwestie, na przykład, że ulica niczym się nie kończy, w zimnych porach prawie nie ma gdzie usiąść. Jako alternatywę proponowano pomysły na organizację targów, wystaw, tworzenie instalacji i wznoszenie rzeźb.

Wielu ekspertów zauważyło również, że ulica dla pieszych w Pińsku jest zaprojektowana i zbudowana lepiej niż ulica dla pieszych w Mińsku i Brześciu.

Od razu globalne zmiany nie zostały przeprowadzone, ponieważ oczekiwano nowych, ciekawych propozycji od mieszczan. Ale do maja 2018 roku, po przebudowie, ulica została przedstawiona w odnowionym stanie.

Pierwsze wydarzenia kulturalne

Pierwszym w planie projektu „Pińska ulica dla pieszych” było zorganizowanie „Skrzyżowania” - święta wolnej twórczości, poświęconego dziewiątemu maja. Wzięli w nim udział muzycy, artyści, aktorzy, rzemieślnicy, malarze i zwykli ludzie, którzy chcieli pokazać swoje talenty i dzielić się swoją twórczością z innymi.

Według mieszczan był to prawdziwy teatr otwarty, w którym można było poznać bardzo ciekawych ludzi, odpocząć i dobrze się bawić.

W 2021 roku odbył się czwarty festiwal, który nie był gorszy od pierwszego.

Co się znajduje na Ulicy dla pieszych?

W 2017 roku na początku drogi ustawiono rzeźbę Poleszuka ze zgiętym małym palcem, i który jakby mówi „Przede wszystkim jestem z Pińska”. Początkowo ten mieszkaniec Polesia był traktowany z pogardą, ale teraz wszyscy go kochają. Mieszkańcy i turyści chętnie robią z nim zdjęcia.

Budowa ulicy pozostała taka sama, jaka była w zachodniej Białorusi z końca XIX - początku XX wieku. Jednocześnie budynki otrzymały status zabytku architektury.

Cechy ulicy dla pieszych

Architektom udało się połączyć klimat historyczny z nowoczesnością: kolorowe kawiarnie, letnie tarasy pojawiły się w starych budynkach, na ulicy położono nowe płytki. Na ławkach z zielonymi wyspami można ukryć się przed promieniami słońca. Na ulicy można nawet znaleźć „pas startowy” – oświetlenie drogi.

Kafeteria „Złoty Kłos” słynie z pysznych wypieków, zwłaszcza ze „słastiony” („łakomczucha”) – masła czekoladowego z orzechami. Tam też możesz kupić na wynos lokalne produkty.

W weekendy ludzie przynoszą i sprzedają swoje ręcznie robione rzeczy, a gdy tylko robi się ciemno, uliczni muzycy gromadzą się na ulicy, tworząc romantyczną atmosferę.

Tak więc na głównej ulicy Pińska można znaleźć wszystko: jak bawić się z przyjaciółmi, gdzie odpocząć, gdzie spędzić romantyczną randkę, zjeść, poznać historię miasta i zawrzeć związek małżeński. Dzięki znakom i drogowskazom każdy podróżnik z łatwością odnajdzie się w nawigacji, a także kupi magnesy, różne drewniane pamiątki, książki i zdjęcia miasta. Tu odbywają się obchody Święta Niepodległości Pińska, Dnia Zwycięstwa, Dnia Miasta, Dnia Pracowników Kultury; koncerty na żywo ulicznych i znanych muzyków; dyskoteki; świąteczne choinki; przedstawienia teatralne i wystawy zwierząt. „Pińska ulica dla pieszych” to miejsce, które trzeba zobaczyć!